
Эдгээрийг анагаах ухаан өмнө нь зайлшгүй байх ёстой гэж үзэж байсан ч судалгааны явцад өнөөгийн нөхцөлд ямар ч ашиггүй эрхтэн гэж үзсэн байна.
Ухаандаа агт араагаар бол өвөг дээдэс маань ширхэгт хол хүнсээ иддэг байсан бол мухаар олгой нь хоол боловсруулахад нөлөөлдөг, чихний булчин нь сонсголд хэрэгтэй гэж үздэг байж. Ахар сүүл бол хүмүүсийн өнгөрсөн өвгийг санагдуулдаг ч гэх юм уу. Өнөөдөр ч гэсэн бяцхан сүүлтэй хүн төрдөг л шүү дээ.
Сэтгэгдэл